چه کنیم که وبلاگ‌مان دوست داشتنی شود؟

مطلبی را که امروز در مورد وبلاگ نویسی برایتان می‌نویسم اگر نگویم مهم‌ترین و کاربردی‌ترین مطلبی است که یک‌ وبلاگ نویس باید بداند،قطعاً جزو مهم‌ترین نکات می‌تواند باشد. این را که همه‌ی ما می‌خواهیم وبلاگمان موفق باشد و همچنین که دوست داریم پشت سرهم برایمان کامنت و ایمیل‌های متعدد بیاید بر کسی پوشیده نیست. افراد زیادی وبلاگ نویسی را تازه شروع می‌کنند ولی نمی دانند چه باید بکنند تا وبلاگشان موفق شود؟ آنها نیز این آرزوها را دارند، ولی خوب نمی‌دانند چگونه باید به آرزویشان برسند. جدای از تمام مطالب مختلفی که در مورد وبلاگ نویسی موفق گفته شده است، یک نکته را نباید فراموش کنیم؛ و آن چیزی( ای کسی؟!) نیست جز خواننده!

واقعیت این است که اصولاً وبلاگ نویسان بعضی وقت‌ها یادشان می‌رود که مطلبی را که می‌خواهند در نت منتشر کنند، قرار است توسط عده‌ای خوانده شود و یا احیاناً توسط همان افراد تحسین شود و همان افراد هم مشترک مطالبشان شوند!. مطمئنن الان عده‌ای در حال نفی این مطلب هستند! که به این نکته توجه شده است! پس اجازه دهید مطلب را کمی بیشتر توضیح دهم.

اصولاً وبلاگ نویس‌ها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: یکی عده‌ای که به اصطلاح “برای دل خودشان می‌نویسند” و یکی هم کسانی که برایبازدید‌کنندگانشان می‌نویسند. البته نمی‌توان کاملاً این‌دو دسته را از هم تمایز بدهیم ولی خوب بسیاری از وبلاگ نویسان به یکی از این دو دسته تمایل بیشتری دارند. کم پیش می‌آید کسی کاملاً برای دل خودش بنویسد و از طرفی بازدیدکنندگانش هم از خواندن مطالبش کاملاً لذت ببرند. اصولاً کسانی وبلاگ ما را همیشه می‌خوانند که با مطالب ما ارتباط برقرار کنند و از آنها لذت ببرند.کسانی که از نوشته‌های ما لذت ‌می‌برند قطعاً بازهم به وبلاگ بازمی‌گردند و مشترک وبلاگ هم می‌شوند. لذا به نظر می‌رسد وبلاگی می تواند موفق باشد که چیزی را بنویسد که خوانندگانش از خواندن آنها لذت ببرند. البته منظورم از این نوشته این نیست که فقط برای دل خوانندگانتان بنویسید و خودتان هیچ! خیر! اشتباه نشود! بحث اصلی در اینجا بیشتر سبک نوشتن است. شما اگر در همه‌ی زمینه‌ها وبلاگ موفق ببینید؛ ویژگی مشترکی که  دارند این است که چیزی که در ذهنشان است را طوری می‌نویسند که خواننده از خواندن آنها لذت ببرد، نتیجتاً خواننده‌ی شما با وبلاگ شما ارتباط برقرار می‌کند و این یعنی موفقیت!
یکی از دوستانم که در زمینه‌ی موسیقی و هنر فعالیت می کند، می‌گفت یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت استاد شجریان در “ارتباط درست با مردم” است، او ادامه داد که همچنین استاد یکی ازمهم‌ترین اصول آواز را که همانا “انتخاب درست شعر” است را به نحوی فوق‌العاده انجام وی‌دهد. هر شعری را نمی‌توان در هر دستگاهی خواند. این دقیقاً همان نکته است: در صورتی که بخواهید خوانندگانتان با وبلاگ شما اخت شوند: اولاً موضوع مطلب را درست انتخاب کنید( در هر شاخه‌ و موضوعی که می‌نویسید: سیاسی، موسیقی، آی‌تی و…) و ثانیاً آن را درست بنویسید.
همه‌ی ما موسیقی را دوست داریم( در این مورد شکی ندارم)، در هر سبکی از موسیقی افرادی فعالیت می‌کنند و یا قبلاً فعالیت می کردند که هیچ‌گاه از اذهان پاک نخواهند شد. به عنوان مثال در موسقی سنتی هیچ گاه نام استاد شجریان فراموش نخواهد شد، در موسیقی پاپ هم افراد زیادی هستند که همواره جدای از این همه خواننده‌ی پاپ از آنها به بزرگی یاد می‌شود: افرادی چون شادمهر عقیلی، سیاوش قمیشی، و حتی رضا صادقی  و … . به نظر شما ویژگی مشترک این افراد در چیست؟  صاحب سبک بودن. واقعیت این است که صاحب سبک بودن است که باعث ماندگاری و جذب مخاطب می‌شود. در وبلاگ نویسی هم دقیقاً همین موضوع است که صدق می‌کند. در صورتی که نویسنده‌ی یک وبلاگ با لحن و کلام خودش وبلاگ نویسی کند خوانندگان بیشتر با آن ارتباط برقرار می‌کند، لذا نکته‌ی مهم در ارتباط درست با مخاطب این است که از کسی “تقلید” نکنیم و با روش خودمان بنویسم.
در نهایت اگر بخواهم جمع بندی کنم باید بگویم که برای داشتن یک وبلاگ با مخاطبان زیاد و البته ثابت که مشترک همیشگی‌مان شوند باید نکته‌ی زیر را هیچ گاه فراموش نکنیم:
اولاً مطلب را طوری انتخاب کنیم که خواننده به خواندن آن علاقه مند شود، ثانیاً در حین نوشتن مطالب از لحن نوشتاری کسی تقلید نکنیم  و به زبان خودمان بنویسیم. قطعاً خوانندگان از خواندن مطلب شما با لحن خودتان بیشتر لذت خواهند برد!