پیش از این در این وبلاگ، پستهایی با عناوین «عکسهایی که جهان را تکان دادند» نگاشته شده. باور دارم عکس روی جلد این هفتهی تایم، میتواند یکی از همان عکسها گردد. این عکس از آن عایشه، زن خجالتی و ۱۸ سالهی افغانی است. عایشه ازدواج ناموفقی در سنین کودکی داشته و توسط خانوادهی همسرش آزار میدیده، او از خانهی شوهر فرار میکند اما دادگاه(!) طالبان رای به بریدن بینی و گوشهای او در قبال گناه بزرگش بخاطر نجات جان بیارزش زنانهاش میدهد! برادر شوهر عایشه او را محکم نگاه میدارد، شوهرش ابتدا گوشها و سپس بینی او را میبرد. حالا عایشه اینطور زندگی میکند، این صورت کنونی زنی ۱۸ ساله است. میبینید، بدون آرایش هم سخت زیباست!
حادثهای که بر سر عایشه آمده، مربوط به سالهای قدرت طالبان در افغانستان نیست، این حادثه، همین سال قبل رخ داده. این به عقیدهی عایشه، و به درستی، بخاطر سازش دولت افغانستان با طالبانیهاست. عایشه در حال که صورت آسیبدیدهاش را لمس میکرد گفت: «این کاری است که آنها با من کردهاند. چطور میتوانیم با آن ها صلح کنیم؟»
در ماه جون، کرزای صلحی ضمنی با طالبانیها کرد، «تام مالینووسکی» ، یک دیدهبان صلح، در اینباره با کرزای ملاقات کرد. کرزای اما اولویت را به زنده نگاه داشتن میدهد تا رعایت حقوق انسانی افغانها. مالینووسکی اظهار کرد: «کرزای از من پرسید کدامیک مهمتر است؟ حفاظت از حقوق یک دختر برای رفتن به مدرسه، یا نجات زندگیش؟» اینطور که به نظر میرسد، آقای کرزای قرار است مردم افغانستان را به قیمت بریده شدن گوش، بینی، انگشتان، دست و پا بالاخره جوری زنده نگه دارد! این مصالحه، به حق، زنان افغانی را بخاطر امنیت و زندگیشان نگران میسازد.
اما دربارهی این عکس، که توسط عکاس اهل آفریقایجنوبی، جودی بایبر، گرفته شده خبرنگار «تایم» میخواست ابتدا از امنیت جانی عایشه پس از چاپ این عکس مطمئن شود. عایشه دقیقاً میداند با چاپ این عکس، سمبل دردهای زنان افغان بخاطر آسیبهای طالبان خواهد شد. او اکنون در مکانی سِرّی و تحت محافظت زندگی میکند. قرار است عایشه برای جراحی ترمیمی به آمریکا فرستادهشود. همچنین «تایم» بخاطر آثار ترسناک این تصویر تکاندهنده بر کودکان عذرخواهی کردهاست. با این وجود، کسی چندان به کودکان افغان فکر نمیکند که با خطر رفتن پایشان روی مین دست به گریبانند، و احتمال دارد همبازیهایشان را با دست و پای قطع شده ببینند، و اینکه این تصاویر چه آسیبهای روحی مخربی بر آنها وارد میآورد. تایم این عکس را به مثابه یکی از هزاران اسناد افشا شده در سایت ویکیلیکس میداند که در حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان رخ دادهاست، چرا که این عکس، ترکیبی است از حقیقت تأثر انگیز و بینشی بر چگونگی زیستن در سرزمین افغانستان و پیآمد تصمیماتی است که با دروغ و پنهانکاری اتخاذ میشود.
شخصاً این عکس را برابر با میزان انسانیت دنیایی که در آن میزییم، میدانم. چیز رنگی و شادی وجود ندارد. مسلماً عایشه، تنها یکی از قربانیان سبعانه نگری و کوته فکری و خشکمغزی ایدئولوژی طالبانی است. گمان نمیبرم این تنها صورت دفرمه شده توسط طالبان باشد و خوشبین نیستم که هزاران انگشت و دست و پا و سر بریده نشده، روی خاک افغانستان نیفتاده باشد. اگر از این تصویر با بیتفاوتی «شکر خدا برای ما اتفاق نمیافته»، «بیخیال، خودم اینقدر بدبختی دارم» بگذریم، یا بگوییم «اینکه چیزی نیست، آمریکا صد برابر بدترش رو کرده تو افغانستان» یعنی چیزی از روان بیمار طالبان، در ما هم هست، فقط بروز نیافته. هر جنایتی حتی علیه یک تن، توسط هر کس انجام شود، جنایتی علیه تمام بشریت رخ داده. تحمل وحشیگری و مصالحه و سکوت، راهی را برای ایجاد هزاران داستان تراژیک دیگر باز میگذارد و اگر تنها در سکوت ناظر این ماجراها باشیم، عین همدستی در جنایت است. قصد «تایم»، آزار بیننده و چنگ زدن بر وجدانش است، و قصد من از نشر این مطلب، آزار شماست! صورت کنونی عایشه را فراموش نکنید، دختری که بدون هیچ آرایشی، هنوز هم سخت زیباست. این مطلب را، هرگز فراموش نکنید!
حادثهای که بر سر عایشه آمده، مربوط به سالهای قدرت طالبان در افغانستان نیست، این حادثه، همین سال قبل رخ داده. این به عقیدهی عایشه، و به درستی، بخاطر سازش دولت افغانستان با طالبانیهاست. عایشه در حال که صورت آسیبدیدهاش را لمس میکرد گفت: «این کاری است که آنها با من کردهاند. چطور میتوانیم با آن ها صلح کنیم؟»
در ماه جون، کرزای صلحی ضمنی با طالبانیها کرد، «تام مالینووسکی» ، یک دیدهبان صلح، در اینباره با کرزای ملاقات کرد. کرزای اما اولویت را به زنده نگاه داشتن میدهد تا رعایت حقوق انسانی افغانها. مالینووسکی اظهار کرد: «کرزای از من پرسید کدامیک مهمتر است؟ حفاظت از حقوق یک دختر برای رفتن به مدرسه، یا نجات زندگیش؟» اینطور که به نظر میرسد، آقای کرزای قرار است مردم افغانستان را به قیمت بریده شدن گوش، بینی، انگشتان، دست و پا بالاخره جوری زنده نگه دارد! این مصالحه، به حق، زنان افغانی را بخاطر امنیت و زندگیشان نگران میسازد.
اما دربارهی این عکس، که توسط عکاس اهل آفریقایجنوبی، جودی بایبر، گرفته شده خبرنگار «تایم» میخواست ابتدا از امنیت جانی عایشه پس از چاپ این عکس مطمئن شود. عایشه دقیقاً میداند با چاپ این عکس، سمبل دردهای زنان افغان بخاطر آسیبهای طالبان خواهد شد. او اکنون در مکانی سِرّی و تحت محافظت زندگی میکند. قرار است عایشه برای جراحی ترمیمی به آمریکا فرستادهشود. همچنین «تایم» بخاطر آثار ترسناک این تصویر تکاندهنده بر کودکان عذرخواهی کردهاست. با این وجود، کسی چندان به کودکان افغان فکر نمیکند که با خطر رفتن پایشان روی مین دست به گریبانند، و احتمال دارد همبازیهایشان را با دست و پای قطع شده ببینند، و اینکه این تصاویر چه آسیبهای روحی مخربی بر آنها وارد میآورد. تایم این عکس را به مثابه یکی از هزاران اسناد افشا شده در سایت ویکیلیکس میداند که در حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان رخ دادهاست، چرا که این عکس، ترکیبی است از حقیقت تأثر انگیز و بینشی بر چگونگی زیستن در سرزمین افغانستان و پیآمد تصمیماتی است که با دروغ و پنهانکاری اتخاذ میشود.
شخصاً این عکس را برابر با میزان انسانیت دنیایی که در آن میزییم، میدانم. چیز رنگی و شادی وجود ندارد. مسلماً عایشه، تنها یکی از قربانیان سبعانه نگری و کوته فکری و خشکمغزی ایدئولوژی طالبانی است. گمان نمیبرم این تنها صورت دفرمه شده توسط طالبان باشد و خوشبین نیستم که هزاران انگشت و دست و پا و سر بریده نشده، روی خاک افغانستان نیفتاده باشد. اگر از این تصویر با بیتفاوتی «شکر خدا برای ما اتفاق نمیافته»، «بیخیال، خودم اینقدر بدبختی دارم» بگذریم، یا بگوییم «اینکه چیزی نیست، آمریکا صد برابر بدترش رو کرده تو افغانستان» یعنی چیزی از روان بیمار طالبان، در ما هم هست، فقط بروز نیافته. هر جنایتی حتی علیه یک تن، توسط هر کس انجام شود، جنایتی علیه تمام بشریت رخ داده. تحمل وحشیگری و مصالحه و سکوت، راهی را برای ایجاد هزاران داستان تراژیک دیگر باز میگذارد و اگر تنها در سکوت ناظر این ماجراها باشیم، عین همدستی در جنایت است. قصد «تایم»، آزار بیننده و چنگ زدن بر وجدانش است، و قصد من از نشر این مطلب، آزار شماست! صورت کنونی عایشه را فراموش نکنید، دختری که بدون هیچ آرایشی، هنوز هم سخت زیباست. این مطلب را، هرگز فراموش نکنید!
اونجا جسم آدمارو تیکه تیکه میکنن..اینجا روح آدمارو..
پاسخحذفیوسف
کل بدنم لرزید. طاقت این صحنه ها رو ندارم. وقتی به دردش و زندگی که ممکنه بعدها داشته باشه فکر میکنم... ترسناکه.
پاسخحذف