فیلم باز

من خیلی فیلم باز نیستم اما همیشه سعی کردم فیلمی رو ببینم که ارزشش دیدن رو داشته باشه. از امروز تصمیم گرفتم از 250 فیلم برتر سینما-البته اونهایی رو که دیدم- بنویسم. اول نوبته رستگاری در شاوشنگ که محبوبترین فیلم تاریخه؛ شاهکار استثنایی فرانک دارابونت.پیش از هر چیز به نظرم صحنه پایانی فیلم، یکی از زیباترین صحنه های تاریخ سینما هست. وقتی اندی و و رد(دوتا زندانی که یکی فرار کرده و یکی آزاد شده) تو مکزیک در ساحل زیبای اقیانو آرام به هم می رسن(البته نه عشق و عاشقی) و در ادامه دوربین یه نمای باز و فوق العاده از ساحل و اقیانوس آرام نشون میده. این صحنه به بهترین شکل ممکن به من حس آزادی رو منتقل کرد، مخصوصا با اون موسیقیه شاهکار. تو یه صحنه از فیلم که دیالوگی شاهکار داره اندی به رد میگه:می دونی مکزیکی ها درباره اقیانوس چی میگن؟ رد میگه نه. اندی جواب میده: میگن که خاطره ای نداره. این جاییه که من می خوام بقیه عمرم رو توش زندگی کنم یه جای گرم، بی هیچ خاطره ای. اندی می خواد خاطره زندان و خیانت زنش به اضافه کشته شدن اون رو فراموش کنه. در کل فیلم احساس رهایی روح بشریت را به بیننده منتقل میکنه و نشون میده زندون، هویت یک آدم رو نمی تونه از بین ببره. کسانیکه فیلم رو ندیدن اگه تو گوگل تالک هستن آیدی بدن براشون بفرستمش