۱۳۸۹ مرداد ۱۲, سه‌شنبه

مهربان خدابیی را شکر میگذارم که : چشم عقل و احساسم را به روی روابط و عواطفم میگشاید ,
از راه ها و حاهای ناممکن به سوال هایم جواب میدهد ,
و آرامش و تسلی را به روش های معجزه آسا بر قلبم ارزانی میدارد .
و من عاشقانه میبرستمش آنگاه که به من میگوید :به روبه رو نگاه کن!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر