۱۳۸۹ مرداد ۲۲, جمعه

تمام هستی ام را برگی کن! بر درختی بیاویز! خودت باد شو! بر من بوز! به زمینم بیانداز! خدا که شدی و از من گذر کردی ... خیالم راحت می شود جای پای تو، مرا و همه هستی مرا تقدیس می کند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر